Wij zijn getrouwd. Voor 1 dag.

Ik hurkte voor hem neer en vroeg hem te huwelijk. Hij zei ja. Een dag later zijn we getrouwd. Precies op de dag van ons twee jaar samen zijn. Ik in een spierwit lang kleed met een nog langere sleep. Hij in een kostuum dat hij de dag ervoor uit zijn kast had genomen.

Nét echt

We zijn getrouwd, voor één dag. In Amsterdam. Bij Trouwen Voor 1 dag kan je, net zoals de website het beschrijft, trouwen voor één dag. Niet écht trouwen, maar wel nét echt. Met ringen, trouwgeloftes en vooral veel stress.

Wil je met me trouwen?

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nu ook begrijp waarom dat aanzoek voor zoveel stress zorgt. Heel wat scenario’s zijn door mijn hoofd gegaan. Het vragen bij de familie, samen bij vrienden of echt groots in het centrum van de stad met veel toeschouwers erbij. Ik voelde de onzekerheid en kwetsbaarheid. Dus vroeg ik het gewoon onder ons tweetjes in onze tuin. Niet echt stoer, I know. Maar mannen (of vrouwen), ik begrijp nu wel hélemaal de spanning!

Mijn allereerste trouwkleed en traantjes. Veel traantjes.

Ik was nog nooit een bruid geweest. Ik ken het gevoel niet om samen zo een speciaal moment te beleven. Maar daar in dat kleine winkeltje in Amsterdam voelde ik me echt een bruid. Zijn bruid. En hij was mijn liefste bruidegom. Het voelde echt. Ik weet niet of het lag aan het witte trouwkleed, of dat het kwam door het horen van ons lievelingsliedje wanneer ik naar hem naar het altaar liep, maar ik kan je wel vertellen dat de traantjes in mijn ogen stonden bij de prachtige gelofte van S.

Voor mij nieuwsgierige vriendinnen. Ik koos voor een spierwit kleed met een zo lang mogelijke sleep. Het prinsessenkroontje hoorde er gewoon bij. Want zo laat hij me voelen elke dag. Als een prinsesje.

Nu zijn we dus 1 dag getrouwd. Voor altijd.