Foto : Joke van Ans Photography
Tekst : Annick van Letters & Pixels
Er was eens …
een karaokeavond
Mariska en Hans hadden elkaar al wel eens vluchtig gezien op enkele fuiven, maar het was op een karaokeavond in de lokale cafetaria dat de eerste stap naar een mooie toekomst samen werd gezet.
Toen Mariska op Hans en zijn vrienden afstapte met de vraag wie van hen met haar een liedje wou zingen, bood Hans zich spontaan aan.
Ze kozen voor ‘Een beetje verliefd’ van André Hazes … puur toeval of een vroege voorbode?
De dagen daarna pikte Hans Mariska regelmatig op aan school in zijn blauwe, uitgebouwde Fiat Brava.
“Als 17-jarige trok het me wel aan om samen te zijn met een oudere gast die al werkt en een stoere auto heeft.” bekent Mariska.
Ziede gij mij graag?
Dat Mariska nogal recht voor de raap is, mocht Hans al snel ondervinden. Op een fuif enkele maanden later vroeg ze hem op de man af: “Ziede gij mij graag?”
Veel woorden maakte Hans er niet aan vuil en een eerste kus volgde. Dat is ondertussen 24 jaar geleden.
Zes maanden later woonde het jonge koppel samen. Mariska studeerde ondertussen verder en werkte in het weekend terwijl Hans zijn job combineerde met de renovatiewerken.
Ze reisden ook veel en gingen vaak op weekendtrip met de motor. Kortom, ze genoten samen van het leven.
Pas na 13 jaar werd aan kinderen gedacht nadat ze een dip in hun relatie hadden overwonnen.
“Sinds we kinderen hebben, is onze relatie nog beter geworden”, vertelt Mariska, “ik leef nog altijd op een roze wolk.”
“Absoluut”, bevestigt Hans.
Ik weet niet waarom
Dat Mariska graag grenzen verkent, werd duidelijk in 2017. “Ik wou de dingen eens anders doen dat jaar en liet me elke maand uitdagen door vrienden en familie.”
Zo leefde ze dat jaar heel intensief door onder andere haar verjaardag te vieren met vreemden die op dezelfde dag jarig zijn, een escape room te organiseren voor het goede doel, haar dubbelgangster te zoeken, een dag van leven te wisselen met An De May (die ze op dat moment nog niet kende), te voet naar Scherpenheuvel te gaan en een spel op de markt te brengen.
Hans is een iets rustiger type, maar apprecieert Mariska’s drive enorm: “Dankzij jou kom ik geregeld uit mijn comfortzone en doe ik dingen die ik nooit uit mezelf zou doen.”
“Zoals die keer dat we gingen bungeejumpen, de Jupilerreclame achterna.” valt Mariska in. “Hans is geen bierdrinker en elke keer hij die reclame zag, zei hij voor de grap: “Ik weet eigenlijk helemaal niet waarom”. Dus regelde ik een bungeejump.”
“Ook al zijn we tegenpolen, we passen goed samen”, aldus Hans. “We steunen elkaar in alles wat we doen.”
Zo was het een van Hans’ grote dromen om een Iron Man te worden. Hij trainde twee jaar minimum 6 uren per dag terwijl Mariska voor de kinderen zorgde en alle taken op zich nam. Met succes: Hans mag zich officieel een Iron Man noemen.
“Ik vond dat normaal.” zegt Mariska. “Hij had me in het verleden ook al altijd bij alles onvoorwaardelijk gesteund. Dat trekt me nog altijd zo in hem aan. Maar ook zijn ijzeren discipline en zijn gouden handen. Het zwembad dat hij zelf heeft aangelegd, heeft nog nooit een lek gehad! En zijn uiterlijk ook,” geeft ze toe, “want Hans wordt alleen maar knapper met de jaren”.
3 huwelijken
Ook op romantisch vlak heeft het koppel niet stilgezeten.
In 2005 trouwden ze voor de eerste keer. Met een klassiek huwelijksfeest in een kasteeltje in België.
Maar Mariska droomde ervan om in het buitenland te trouwen. Dat gebeurde 10 jaar later toen ze hun geloftes vernieuwden in Spanje in het bijzijn van hun ouders, hun kinderen en hun beste vrienden.
En vorig jaar was er in hun tuin nog een ceremonie ter ere van hun 15-jarig jubileum waarvoor ook de kinderen hun eigen geloftes schreven.
“We hebben samen veel obstakels overwonnen, en geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om dit alles achter te laten. Want welke vent maakt er zonder morren reels waarin hij niet altijd even goed uitkomt?” schatert Mariska.
Deze twee halen het beste in elkaar naar boven. Zoveel is duidelijk.
