Foto : Joke van Ans Photography
Tekst : Annick van Letters & Pixels

Er was eens …
een witte blouse

Koen ging vaak naar fuiven met zijn vrienden. Net als Ingrid.
“De eerste keer dat ik Ingrid zag, had ze een witte blouse aan en stond ze op de dansvloer”, herinnert Koen zich. “Ze was zo knap en ging helemaal op in de muziek. Het was alsof ze in trance was. Ik was meteen zot van haar. In die tijd wou iedereen zo cool mogelijk zijn, maar zij durfde het aan om gewoon zichzelf te blijven. Dat bewonderde ik in haar. En ik weet nog dat ik met Davy, een kameraad, even naar buiten ging en hem zei: ‘Goh, die Ingrid, ik denk dat zij de ware is’. Dus ja, voor mij was het wel liefde op het eerste gezicht”, glundert Koen.

Maar Koen heeft heel wat moeite moeten doen om Ingrid voor zich te winnen, want in eerste instantie was er bij haar geen interesse.
Ingrid: “Dat boeide me inderdaad niet echt. Maar wat later hebben we eens gedanst en elkaar net iets dieper in de ogen gekeken. En ja … langzaamaan kwamen er gevoelens.”

Knipperlicht

En toen was het aan. En uit. En aan. En weer uit.
“Ja, dat eerste jaar was moeilijk”, herinnert Ingrid zich nog. “Ik was bang om me bloot te geven en me kwetsbaar op te stellen. Maar op een dag besefte ik dat hij de ware was.”
Dat moment staat voor altijd in Ingrids geheugen gegrift: ze zat alleen op haar slaapkamer en had een kaars aangestoken.
“In die tijd was ik heel erg bezig met filosofie en de zin van het leven”, vertelt ze.
“Ik zat naar die kaars te staren en zei tegen mezelf: ‘Stel dat het vlammetje nu ineens heel hoog gaat, dan weet ik dat Koen de ware is.’ En plots ging dat vlammetje dus heel hoog … maar het kan ook in mijn verbeelding geweest zijn natuurlijk”, lacht ze.

Dus schreef Ingrid een brief naar Koen waarin ze haar liefde voor hem verklaarde en gaf die aan zijn moeder. Zij zou de brief aan Koen geven als hij terug was van vakantie.
Toen ze daarna afspraken in de Paradisio, een snookerzaak, uitte Koen in eerste instantie zijn twijfels omdat hij echt had afgezien van het hele knipperlichtverhaal.
“Maar tijdens die ‘date’ werd heel duidelijk hoe diep onze gevoelens voor elkaar waren”, aldus Ingrid.

Taart op de motorkap

Ook de kennismaking met Ingrids ouders verliep niet van een leien dakje.
“Mijn ouders zijn nogal behoudsgezind”, vertelt Ingrid, “Koen kwam wel af en toe langs, maar hij mocht niet bij ons binnen zolang hij zich niet officieel had voorgesteld.”
“Bij ons thuis was dat helemaal anders. Dus toen ik Ingrids vader voor de allereerste keer zag, op de oprit welteverstaan, stak ik gewoon mijn hand op en begroette hem met ‘Yow’ … foutje”, lacht Koen, “hij vond me op dat moment vooral een boerke en vroeg zich af wat zijn dochter in mij zag.”

Daar kwam verandering in toen Koen een zelfgebakken taart bracht voor Ingrids verjaardag. Omdat hij niet binnen mocht, had hij die op de motorkap van zijn auto tentoongesteld. Toen Ingrids stiefmoeder dit zag, nodigde ze hem uiteindelijk toch uit om binnen te komen.
“Vooral omdat ze schrik had van wat de buren zouden denken …”, lacht Ingrid.
“Daar heb ik me dan officieel aan haar ouders voorgesteld met een stevige handdruk. En tot op vandaag geef ik hen nog altijd een hand als we elkaar zien”, vertelt Koen.

Onnozele tienerdingen

Sinds dat afspraakje in de Paradisio zijn Ingrid en Koen altijd samen geweest en ging het (naar huidige normen) allemaal snel: “Kort daarna is Ingrid op haar appartement gaan wonen en ben ik bij haar ingetrokken. Er werd een trouwdatum geprikt, we kochten bouwgrond en begonnen aan kinderen”, vertelt Koen.

Ingrid neemt over: “In het begin waren we verliefd en was alles rozengeur en maneschijn. Daarna volgden enkele drukke jaren: huisje, tuintje, boompje, kindje. En waren we vooral daarmee bezig. Maar ik kan zeggen dat ik de laatste 5 jaar opnieuw helemaal verliefd ben”, glundert ze.

Koen glimlacht ondeugend: “Ja, we hebben soms periodes dat we weer onnozele tienerdingen doen samen. We hebben momenteel niet echt zorgen en spenderen veel tijd met elkaar. En omdat we elkaar zo perfect aanvoelen en aanvullen, komt die verliefdheid vanzelf terug.”

Voor veel mensen was corona een relatietest. En dit koppel heeft die met glans doorstaan. “Het heeft ons nog dichter bij elkaar gebracht doordat we overdag meer tijd samen doorbrengen”, zegt Ingrid.
Koen knikt: “We werken thuis en maken echt tijd om in de namiddag samen een koffietje te drinken. En we spreken af wanneer we ‘s avonds alles laten vallen om gezellig samen te zijn.”

Ingrid beaamt: “We zijn heel aanhankelijk en knuffelen vaak doorheen de dag. En met ouder worden, doen we dat alleen maar nog meer.”

Specifieke toekomstplannen hebben ze niet. “Maar we zouden het schitterend vinden om hier samen oud te worden.” klinkt het overtuigd.

De liefde en genegenheid voor elkaar spat ervan af. We wensen hen met veel plezier die mooie, gelukkige oude dag samen.