Foto : Joke van Ans Photography
Tekst : Annick van Letters & Pixels

Er was eens …
een lange, blonde god

Zaterdag 24 april 2009, 23 uur. Elizabeth en haar vriendin Jo beslissen om naar een feestje in het station van Mechelen te gaan. Het perfecte excuus voor Jo om ook Jelle uit te nodigen. Ze is er namelijk van overtuigd dat hij en Elizabeth perfect bij elkaar zouden passen.

Jelle brengt die dag bij een vriend in Brussel door. Maar omdat die ‘s avonds vooral aandacht heeft voor zijn vriendin, voelt Jelle zich een beetje het vijfde wiel aan de wagen. En gaat hij dus gretig in op Jo’s uitnodiging om mee te komen feesten.

Elizabeth: “Ineens kwam daar die lange, blonde god binnengewandeld. Een blonde bles, lichtblauw hemdje. En hij keek zo lief en geïnteresseerd naar mij!”

“Ja, ik zag Elizabeth staan met haar koperkleurig haar met frou en haar beugel …
Het was liefde op het eerste gezicht voor mij”, geeft Jelle toe. “Ze was zo mooi”, gaat Jelle verder, “een stralende engelachtige verschijning, maar eerder een power angel, en ook wel een beetje een amazone met een krachtige, lieve, open uitstraling.”

Elizabeth begint bijna te blozen en vertelt verder: “Die avond hebben we echt over van alles en nog wat gebabbeld en zijn we onze vrienden uit het oog verloren. Daardoor moest Jelle me naar huis brengen. En toen hebben we nummers uitgewisseld.”

“Absoluut een unieke avond”, beamen ze allebei.

Nadat Jelle terug was van een week Berlijn hadden ze hun eerste echte date.
Elizabeth: “We voelden meteen dat dit wel iets kon worden. We konden heel goed praten, hadden veel gemeenschappelijke interesses zoals lezen, film en tentoonstellingen, we waren beiden nieuwsgierig en open-minded. Allemaal dingen waardoor het klikte.

Een paar dates later volgde de eerste kus boven aan de Zavel. “En we zijn toen heel braaf elk naar huis gegaan”, zegt Elizabeth.
Toen ze de eerste keer na het uitgaan sámen naar huis gingen, nam Jelle haar mee achterop de fiets. Bergop naar Sint-Gillis.
“Ik kende Brussel niet zo goed en dat was wel effe goed doorduwen”, herinnert Jelle zich nog.
“Dat heeft hij nadien nooit meer gedaan”, lacht Elizabeth.
“Nee, maar ik wou me toen bewijzen.”
“En toen was het écht aan.”

Kindje, huisje, trouw

Toen Jelle bij Elizabeth introk in Brussel, was het wel even aanpassen, vertelt Elizabeth. “Je bent het gewoon om alleen te wonen en dan moet je ineens plaats maken voor iemand anders.”
Maar dat lukte uiteindelijk. Er kwamen twee kinderen, Iris en Dorian, ze kochten een huis en in 2013 beslisten ze om te trouwen.

“Jelle heeft mijn vader toen om mijn hand gevraagd tijdens ons jaarlijkse familie-etentje op 1 november”, laat Elizabeth weten.
“Tijdens een wandeling met Elizabeths vader had ik zijn toestemming gevraagd en gekregen om met zijn dochter te trouwen. Ik had hem ook gevraagd om nog even niets te verklappen, zeker niet tegen Elizabeth, maar zijn enthousiasme moet te groot zijn geweest. Want toen ik na onze wandeling terugkwam van het toilet, zag ik meteen aan haar gezicht dat hij niet had kunnen zwijgen”, lacht Jelle.

“Toen hij me in februari 2014 dan eindelijk ten huwelijk vroeg, had Jelle een eigen tekst geschreven op ‘Hotel California’. En vorig jaar heeft hij dat nog eens gedaan op ‘I’ll be there for you’. Gewoon om te bevestigen dat hij er nog altijd voor mij is en mij steunt”, mijmert Elizabeth.

Op de vraag wat ze nu het aantrekkelijkst vinden aan elkaar antwoordt Elizabeth lachend: “Jelles borsthaar. Echt, ik vind zijn borsthaar geweldig maar natuurlijk zijn het karakter en de ziel van een mens belangrijker. En hij heeft een heel mooie inborst. Ik weet dat ik op Jelle kan vertrouwen en dat hij er altijd voor mij is. Dát vind ik heel aantrekkelijk.”

“De tekst die ik heb geschreven voor onze trouw vat het voor mij eigenlijk helemaal samen. Ik vergelijk Elizabeth daarin met de zon: energie, kracht, lichtheid. Ik heb een leven voor Elizabeth gehad, maar zij is de zon die op mijn leven is gaan schijnen.”

Diepgang

“Wij willen als koppel blijven werken aan onszelf en daarin is Jelle zeker de voortrekker geweest. Ik vind het belangrijk dat je altijd met een nieuwsgierige en frisse blik naar elkaar blijft kijken.
We zijn allebei ambitieus en tegelijk dromers, en Jelle is goed in touch met zijn gevoelige kant.”

Jelle: “Persoonlijke ontwikkeling, blijven evolueren, niet blijven vasthouden aan een bepaalde identiteit … dat is belangrijk voor mij en ik kan me niet voorstellen dat ik zou samenzijn met iemand die die visie niet deelt.”

Het koppel geeft toe dat het niet altijd rozengeur en maneschijn is geweest.
“Samen leuke dingen doen is gemakkelijk, maar het is een uitdaging om die in te passen in de sleur van het dagelijkse leven, zeker als je samen ook een business runt”, stelt Elizabeth.
“Maar als je erin slaagt, voel je de bevestiging dat die sterke basis er wel degelijk is.”

“We geloven allebei niet in ‘de ware’, maar wel in de belofte die we elkaar hebben gedaan om er het beste van te maken”, aldus Jelle. “En te zoeken naar een constellatie waarin we allebei ons potentieel kunnen realiseren.”

“Daarom verdelen we ook bijna alles 50-50, zowel op het vlak van werk als de zorg voor onze kinderen en het huishouden”, vult Elizabeth aan.

“En we vinden het belangrijk om regelmatig verrassingen voor elkaar organiseren”, vertelt Jelle. “Zo zijn we al eens oesters gaan plukken in Zeeland.”
“En vorig jaar had Jelle ‘Paradise down by the lake’ geregeld voor mijn verjaardag: een magische avond op een vlot met muziek, licht en rook samen met mijn beste vrienden.” mijmert Elizabeth.

Deze twee intrigerende mensen slagen erin om de diepgang van het leven in elkaar te vinden, dat is duidelijk. En we zijn er zeker van dat ze nog veel magische momenten zullen beleven samen.

Meer over Elizabeth en Jelle kan je lezen op : speaker coach en female leadership.